Miami: van de geplande airbnb naar...

25 maart 2017 - Miami, Florida, Verenigde Staten

zaterdag 25/3,

Vertrek van The Keys met een beetje pijn in het hart, het is echt een gebied apart t.o.v. de rest van Florida. Geen gekkigheid is te gek, alles is mogelijk en alles kan. Een heerlijke eilanden sfeer. 

Toch moeten we op weg en wederom over de overseas highway terug richting Miami. Voor het eerst sinds lange tijd weer "up north" (dat staat er ook gezellig bij op de wegborden). 

Eerst hebben we nog een stop gepland bij de Florida Keys outlet market. Deze heeft ons niet teleurgesteld. Rond half 2 klaar en hup nu echt verder op weg naar onze airbnb in Miami. Erg warm by the way dus het vochtigheidsgehalte in de auto is weer van enig niveau (83F lees ik in de auto en dan is het ook nog hier en daar bewolkt). 

Rond half drie zijn we aangekomen bij Chris (=mevrouw). Aardig en zo hoor.... maar toen.... Die kamer hè...pff... toch eigenlijk niet helemaal wat we willen. Het was wel behoorlijk hutjemutje. Fluoriserende sterren nog op het plafond omdat het tig jaar geleden de kamer van je zoon was? De wijk...hmmm... niet echt dat je denkt goh dat is leuk. Nou ja, niet zeuren en toch de koffers naar binnengekwakt en snel weg in de auto naar het strand. Nee openbaar vervoer was het niet, met de auto was the thing to do, zei Chris. Oké.... zo stond het niet beschreven bij de advertentie en wilde ik graag de auto laten voor wat het was.

Wij dus toch in de auto, zijn er 10 minuten binnen geweest, terwijl ik er echt wel even klaar mee was.  Ik heb gewoon soms pijn in mijn billenhuid van de warmte door het lange zitten..en Kate ligt dan in allerlei standen naast me omdat ze niet meer weet hoe te zitten. Nou echt druk natuurlijk dat verkeer, 6 banen echt! De navi zei dat we er een uur over zouden doen om naar het strand te komen. En dat terwijl het nog geen 17 mile is, zei Chris? Gaandeweg groeide het verlangen om in een hotel in te gaan checken....

En, zo gezegd, zo gedaan. 

Hotelletje nummer zes had plek, de aanhouder wint. Dus geboekt en snel terug naar het hok van Chris om de 3 koffers die we in de kamer van zoon William hadden gesmeten op te halen. In de auto had ik bedacht wat ik tegen haar zou zeggen. Fack it was het eerste wat in me op kwam maar natuurlijk niet gedaan. Uiteindelijk was ze niet thuis. Heb ik nog ff flink zitten plassen daar en een briefje geschreven. Kate zat al in de auto hoor. Komt ineens haar zus van het terras de kamer in, waus toch, schrok me gek. Toen heb ik haar maar het briefje toegelicht en hupsakee de auto in weg van de wijk Kendall in Miami, ons zie je hier niet meer terug.

Nu liggen we moe maar met gevuld buikje van eten uit een vage Ierse rockpub hier aan de overkant in ons kingsize bed in ons hotelletje aan een doorgaande weg. Wat kan een mens daar toch mega blij van worden... xx

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

1 Reactie

  1. Marijntje:
    26 maart 2017
    Beter hotelletje